W dniu 15 czerwca 1890 roku zdarzył się wypadek określony przez ówczesną prasę warszawską jako katastrofa na Wiśle. Zatonęło trzech wioślarzy z załogi ósemki Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego.
Tego dnia wielu mieszkańców Warszawy płynęło statkami i łodziami do Łomianek, gdzie przygotowana była dla nich uczta w sali urządzonej na wzór niemieckich bierhalle, a później zabawa taneczna.
Pogoda była jednak niesprzyjająca. Wiał bardzo silny wiatr i powstały na Wiśle duże fale. Łódź z niedoświadczoną załogą zatonęła, uratowało się tylko pięciu wioślarzy i sternik. Ten wypadek poruszył warszawiaków. W Mszy Świętej w kościele Świętego Krzyża uczestniczyło kilka tysięcy osób. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Powązkowskim gdzie na ich grobie postawiono później pomnik w kwaterze 187 – I -1 który zachował się dotychczas i jest pod opieką WTW.
Wypadek poruszył środowisko wioślarskie. Podjęto wtedy środki mające zaradzić podobnym wypadkom które z biegiem czasu okazały się skuteczne.
Dzisiaj grób jest wpisany jako zabytek przez stołecznego konserwatora. Spoczywają tam druhowie: Juljan Bogusławski (zginął w wieku 32 lat), Edmund Kozyrski (zginął w wieku 24 lat) i Kazimierz Świątecki (zginął w wieku 22 lat).
W 2011 roku, otoczenie grobu zostało odrestaurowane i odnowione, po tym jak ucierpiało wskutek złamanego drzewa.
Grób pod stałą opieką Zarządu i Koła Seniorów, jest odwiedzany przez naszych członków.
W tradycji WTW jest przyjęte, że zmarły Prezes WTW w trakcie urzędowania, ma prawo spocząć w grobowcu WTW.
